Η εύρεση φυσαλίδων ή φυσαλίδων σε επιφάνειες γηπέδων τένις είναι ένα κάπως κοινό πρόβλημα, ειδικά σε υποστρώματα από σκυρόδεμα. Πολλοί ιδιοκτήτες δικαστηρίων μπερδεύονται από το γεγονός ότι μερικές φορές οι φουσκάλες υπάρχουν και άλλες όχι. Το πρώτο πράγμα που κάνουν είναι να κατηγορήσουν τον εργολάβο που ανακαινίζει, γιατί πριν ήταν καλά και τώρα το πρόβλημα εμφανίζεται μετά την εφαρμογή της νέας επιφάνειας.
Οι ακρυλικές επιφάνειες του γηπέδου τένις είναι ημιπερατές ή αναπνέουν και επιτρέπουν σε μικρές ποσότητες ατμού υγρασίας να μεταδοθούν μέσω αυτών από κάτω από την πλάκα. Ωστόσο, εάν υπάρχουν μεγάλες ποσότητες υγρασίας που προσπαθούν να περάσουν, μπορεί να δημιουργήσει αυτή την κατάσταση. Όταν ένα γήπεδο τένις ή μπάσκετ δεν έχει κατασκευαστεί με κατάλληλο περιμετρικό σύστημα αποστράγγισης για την εκτροπή του νερού της βροχής μακριά, μεγάλο μέρος της υγρασίας μπορεί να καταλήξει ακριβώς κάτω από το γήπεδο. Όταν ο ήλιος θερμαίνει την επιφάνεια, το νερό τραβιέται προς τα πάνω σε μορφή ατμού. Αυτό δημιουργεί υδροστατική πίεση και μπορεί να σπάσει τον δεσμό μεταξύ της επίστρωσης και της επιφάνειας ασφάλτου ή σκυροδέματος. Το αποτέλεσμα είναι πολλαπλές φυσαλίδες και φουσκάλες στην επιφάνεια του γηπέδου. Οι επιφάνειες από σκυρόδεμα θα πρέπει επίσης να έχουν εγκατεστημένο φράγμα ατμών 10 mil κατά την κατασκευή του γηπέδου, για να αποφευχθεί αυτό. Σε αντίθεση με την άσφαλτο, το σκυρόδεμα είναι πολύ πυκνό και έχει την τάση να δημιουργεί υψηλότερα επίπεδα υδροστατικής πίεσης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το πρόβλημα εμφανίζεται πιο συχνά σε συγκεκριμένα γήπεδα.
Εκτός από, και σε συνδυασμό με κακή αποστράγγιση, οι επιφανειακές φουσκάλες και οι φυσαλίδες μπορούν επίσης να αποτελέσουν πρόβλημα όταν εφαρμόζονται πάρα πολλές στρώσεις υλικού επιφανείας. Αυτό μπορεί να συμβεί μετά από πολλά χρόνια κύκλων επανεμφάνισης. Όταν ένα γήπεδο τένις επαναφέρεται στην επιφάνεια, εφαρμόζονται από 3 έως 10 στρώσεις υλικού επιφανείας, ανάλογα με το αν πρόκειται για σκληρό γήπεδο ή για επιφάνεια γηπέδου τένις με μαξιλαράκια. Ο τυπικός κύκλος επαναβαφής πρέπει να γίνεται κάθε 4 έως 7 χρόνια. Κάποια στιγμή, γύρω στην τέταρτη ή πέμπτη ανακαίνιση, ο ιδιοκτήτης μπορεί να θέλει να σκεφτεί να ζητήσει από τον εργολάβο του γηπέδου τένις να αφαιρέσει τις υπάρχουσες επιστρώσεις, πίσω στο πεζοδρόμιο. Αυτό βοηθά στην ελαχιστοποίηση της πιθανότητας για φυσαλίδες ή φουσκάλες και προβλήματα αναπνοής. Επίσης, οι επικαλύψεις γηπέδων τένις περιέχουν ή αναμιγνύονται με πυριτική άμμο για την πλήρωση κενών και την υφή της επιφάνειας του παιχνιδιού. Αυτό δημιουργεί αντιολισθητική ασφάλεια και ρυθμίζει τον ρυθμό του παιχνιδιού. Η άμμος σπάει επίσης την επιφανειακή τάση κάθε στρώσης επικάλυψης και της επιτρέπει να αναπνέει καλύτερα. Έτσι, συνιστάται να προσδιορίσετε την άμμο σε κάθε στρώση υλικού.
Σε ορισμένες σπάνιες περιπτώσεις, περιστασιακές φυσαλίδες μπορεί να εμφανιστούν σε μια αθλητική επιφάνεια με επαρκή αποστράγγιση. Αυτό είναι πολύ πιθανό να συμβεί κατά τη διάρκεια ακραίων καιρικών φαινομένων που προκαλούν συνεχείς βροχοπτώσεις και επιβαρύνουν τα συστήματα αποχέτευσης. Εάν η επιφάνεια δεν υποβληθεί σε αυτό το πρόβλημα μακροπρόθεσμα, οι φυσαλίδες συνήθως κατεβαίνουν και εξαφανίζονται χωρίς περαιτέρω προβλήματα. Η τυχαία φυσαλίδα μπορεί επίσης να εγχυθεί με ακρυλικό λατέξ για να ξανακολλήσει η επίστρωση στην επιφάνεια του οδοστρώματος, εάν χρειάζεται. Ένας επαγγελματίας αθλητικής επιφανείας μπορεί να το φροντίσει με ελάχιστο κόστος.
Κατά την κατασκευή ενός αθλητικού γηπέδου, βεβαιωθείτε ότι η εταιρεία κατασκευής γηπέδων τένις είναι εξοικειωμένη με τις οδηγίες της Αμερικανικής Ένωσης Κατασκευαστών Αθλητισμού για σωστή κατασκευή αθλημάτων. Ο καλύτερος τρόπος για να το διασφαλίσετε αυτό είναι να επικοινωνήσετε με έναν κατασκευαστή προϊόντων που ανακαινίζουν τα γήπεδα τένις και να του ζητήσετε εξειδικευμένους εργολάβους γηπέδων τένις στην περιοχή σας.
