Ιστορία Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης – Η Εξέλιξη του Πινγκ πονγκ στην Ευρώπη

Πρέπει να είναι γενική PA’d για γέμιση KW στο RB – αυτοί είναι οι ίδιοι ακριβώς όροι που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας στο κουτί KW.

Το άθλημα της επιτραπέζιας αντισφαίρισης έχει μια μακρά και ιστορική ιστορία. Πιθανότατα προήλθε από ένα παιχνίδι γνωστό ως “Βασιλικό τένις” που παιζόταν στην Ευρώπη κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους γύρω στον 12ο αιώνα μ.Χ. Στη δεκαετία του 1880, μια μορφή παιχνιδιού παιζόταν συχνά από μέλη της ανώτερης τάξης της Αγγλίας ως κοινωνική δραστηριότητα μετά το δείπνο. Τα τραπέζια του δείπνου θα μετατρέπονταν σε επιφάνειες παιχνιδιού, με σωρούς βιβλίων να χρησιμοποιούνται ως «δίχτυ» και είδη σπιτιού ως ρακέτες. Το 1890, ένα σετ παιχνιδιών εσωτερικού χώρου δημιουργήθηκε από τον David Foster και κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στην Αγγλία. Περιλάμβανε επιτραπέζιες εκδόσεις τένις, κρίκετ και ποδοσφαίρου. Το 1891, ο John Jacques του Λονδίνου κυκλοφόρησε ένα παιχνίδι με το όνομα “Gossima”, ένα παιχνίδι που περιελάμβανε κουπιά, μια μπάλα από φελλό τυλιγμένη με ιστό και ένα δίχτυ.

Η ανακάλυψη κούφιων σφαιρών σελιλόιντ στην Αγγλία το 1900 από τον Τζέιμς Γκιμπ εγκαινίασε μια νέα εποχή στην ιστορία του επιτραπέζιου αθλήματος. Αυτός ο νέος τύπος μπάλας αναφέρθηκε ότι ήταν ο καταλύτης για το όνομα “Ping Pong” λόγω του ήχου που έβγαζε όταν ήρθε σε επαφή με τα κουπιά του τυμπάνου που χρησιμοποιούνταν εκείνη την εποχή. Το 1901 το όνομα «Ping Pong» καταχωρήθηκε ως εμπορικό όνομα στην Αγγλία. Η δημοτικότητα του παιχνιδιού ήταν υψηλή κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Η Ένωση Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης και η Ένωση Πινγκ Πονγκ ιδρύθηκαν και οι δύο στην Αγγλία τον Δεκέμβριο του 1901.

Καθώς ο ανταγωνισμός στα παιχνίδια αυξανόταν, οι παίκτες άρχισαν να πειραματίζονται με υλικά και εξοπλισμό προσπαθώντας να κάνουν το παιχνίδι πιο γρήγορο και πιο διασκεδαστικό. Ο EC Goode από την Αγγλία πιστώνεται ότι τοποθέτησε βοτσαλωτό καουτσούκ στη λεπίδα του το 1902, το αποτέλεσμα ήταν περισσότερο περιστροφή στην μπάλα. Αυτή η μικρή αλλαγή είχε ως συνέπεια την δραματική επιτάχυνση του παιχνιδιού. Αυτή η ανακάλυψη ήταν η έμπνευση για τη ρακέτα από καουτσούκ, η οποία ήταν ο κύριος τύπος ρακέτας του πινγκ-πονγκ που χρησιμοποιήθηκε μέχρι το 1952.

Μετά από μερικά χρόνια έντονης δημοτικότητας, το παιχνίδι άρχισε να ξεθωριάζει στη συντριπτική πλειοψηφία της Ευρώπης. Μερικές ομάδες σκληροπυρηνικών θαυμαστών παρέμειναν ανέπαφες στην Ανατολική Ευρώπη. Μετά από παρακμή για περισσότερο από μια δεκαετία, μια αναβίωση έλαβε χώρα στις αρχές της δεκαετίας του 1920. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το πρώτο σύνολο τυποποιημένων νόμων για το παιχνίδι θεσπίστηκε στην Αγγλία. ο Διεθνής Ομοσπονδία Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης ιδρύθηκε στο Βερολίνο το 1926 με ιδρυτικά μέλη εκπροσώπους από τη Γερμανία, την Ουγγαρία, την Αγγλία, την Αυστρία, την Τσεχοσλοβακία, τη Δανία, την Ινδία, τη Σουηδία και την Ουαλία. Το ITTF υιοθέτησε τους τυποποιημένους νόμους της Αγγλίας για το διεθνές παιχνίδι. Το πρώτο διεθνές τουρνουά διεξήχθη το 1926 στο Βερολίνο. Το ITTF συνεχίζει να είναι το διοικητικό όργανο του αθλήματος σήμερα.

Η δεκαετία του 1920 έως τη δεκαετία του 1950 είναι γνωστή ως η Κλασική εποχή των σκληρών νυχτερίδων. Αυτή ήταν η εποχή της ευρωπαϊκής κυριαρχίας. Από το 1926 έως το 1931 η Maria Mednyanszky από την Ουγγαρία ήταν η παγκόσμια πρωταθλήτρια για πέντε συνεχόμενα χρόνια. Από το 1930 έως το 1935 ο Βίκτορ Μπάρνα από την Ουγγαρία ήταν ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής πέντε φορές, χάνοντας μόνο μία φορά, το 1931 από τον συμπατριώτη του Miklos Szabadoz. Οι Ευρωπαίοι παίκτες κυριάρχησαν στον αγωνιστικό χώρο μέχρι το 1952, όταν ο Jiroji Satoh από την Ιάπωνα, με την καλυμμένη με σφουγγάρι ρακέτα, έγινε ο πρώτος μη Ευρωπαίος παίκτης που κέρδισε πρωτάθλημα. Το 1958 διεξήχθη το πρώτο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στη Βουδαπέστη της Ουγγαρίας. Η ΕΣΣΔ έκανε την πρώτη της εμφάνιση σε διεθνές τουρνουά εκείνη την περίοδο.

Το έτος 1971 ξεκίνησε μια δεκαετία βασιλείας για τους Σουηδούς παίκτες και η αρχή του τέλους της ευρωπαϊκής κυριαρχίας. Αυτή η εποχή δημιούργησε μεγάλους Σουηδούς όπως ο Stellan Bengtsson, ο Jan-Ove Waldner, ο Jörgen Persson και ο Peter Karlsson, για να αναφέρουμε μερικούς. Το 1977, το ITTF έλαβε επίσημη αναγνώριση από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να συνεχίσουν να προσθέτουν το επιτραπέζιο άθλημα στο Ολυμπιακό Πρόγραμμα. Το ITTF επέλεξε να μην το κάνει εκείνη την εποχή. Θα περνούσαν άλλα έντεκα χρόνια πριν το παιχνίδι έκανε το ντεμπούτο του ως Ολυμπιακό άθλημα. Καθώς συνέχισε να κερδίζει δημοτικότητα σε όλο τον κόσμο, η Κίνα άρχισε να κυριαρχεί σε διεθνείς διοργανώσεις και έκλεψε τη βασιλεία του πρωταθλήματος από τους ευρωπαϊκούς ομολόγους της. Η βασιλεία τους στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης παρέμεινε σταθερή μέχρι σήμερα.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *