Ιστορία και Παράδοση του Μπάντμιντον

Το μπάντμιντον εφευρέθηκε στην αρχαία Ελλάδα και την Αίγυπτο ως μορφή αθλητισμού. Το μπάντμιντον ήταν αρχικά ένα παιδικό παιχνίδι και αρχικά ονομαζόταν “battledore” ή “shuttlecock”. Αρχικά, το μπάντμιντον παιζόταν με φτερωτό στρόφιγγα μπρος-πίσω με μικροσκοπικές ρακέτες. Κατά τον 18ο αιώνα στην Ινδία, το Badminton ονομαζόταν «poona». Οι αξιωματικοί του βρετανικού στρατού που στάθμευαν στην Ινδία κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έφεραν αυτήν την εκδοχή του Poona πίσω στην Αγγλία κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1860. Μόλις επέστρεψε στην Αγγλία, εξαπλώθηκε σιγά-σιγά καθώς ο στρατός συνεδρίαζε θα παρουσίαζε το άθλημα σε φίλους. Μόλις ένα διάσημο πάρτι το 1837 το παιχνίδι ξεκίνησε πραγματικά. Ο Δούκας του Μποφόρ έκανε ένα πάρτι στη χώρα του όπου παιζόταν το άθλημα. Το όνομα της εξοχικής τοποθεσίας ήταν “Badminton in Gloucestershire. Την εποχή αυτού του πάρτι, το παιχνίδι δεν είχε όνομα, και γι’ αυτό αναφέρονταν απλώς ως “The Game Of Badminton.” Έτσι πήρε το παιχνίδι και την επίσημη ονομασία του!

Τώρα που το παιχνίδι είχε όνομα, εξαπλώθηκε γρήγορα από την Αγγλία στις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Νέα Ζηλανδία, τον Καναδά και την Αυστραλία. Παρά το «αρσενικό» ξεκίνημά του, το άθλημα είναι πλέον αρκετά ομοιόμορφα κατανεμημένο με περίπου τον ίδιο αριθμό γυναικών που παίζουν το άθλημα με τους άνδρες.

Το 1899 πραγματοποιήθηκε το πρώτο πρωτάθλημα όλης της Αγγλίας για άνδρες και το πρώτο τουρνουά για γυναίκες διοργανώθηκε το 1900. Για κάποιο λόγο, αυτά τα δύο τουρνουά θεωρήθηκαν ανεπίσημα και μόλις το 1904 το “επίσημο” ξεκίνησε η έναρξη των αγώνων της Αγγλίας. Το 1920 υπήρχαν μόνο περίπου 300 κλαμπ μπάντμιντον σε όλη την Αγγλία, αλλά μέχρι το 1920 υπήρχαν 500, και εκπληκτικά, μόλις 10 χρόνια αργότερα, υπήρχαν πάνω από 9.000 στα Βρετανικά Νησιά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η Διεθνής Ομοσπονδία Μπάντμιντον οργανώθηκε το 1934 με 9 αρχικά μέλη – Καναδά, Αγγλία, Ολλανδία, Δανία, Γαλλία, Ουαλία, Σκωτία, Ιρλανδία και Νέα Ζηλανδία. Δεν ήταν μέχρι το 1981 ότι αυτός ο οργανισμός, επειδή το αθλητικό μόνο διεθνές κυβερνητικό όργανο. Η Διεθνής Ομοσπονδία Μπάντμιντον, το 1939, αποφάσισε ότι ήταν ώρα για διεθνείς αγώνες και ο τότε πρόεδρος της IB, Sir George A. Thomas, Baronet πρόσφερε ένα τρόπαιο στη νικήτρια ομάδα. Κατά ειρωνικό τρόπο, οι ελλείψεις των λεωφορείων κατά τη διάρκεια του πολέμου και του μεταπολεμικού πολέμου προκάλεσαν καθυστέρηση στους πρώτους αγώνες του “Thomas Cup” μέχρι τη σεζόν 1948-1949. Κάποιος προσπάθησε να συστήσει μια διεθνή γυναικεία ομάδα περίπου την ίδια εποχή, αλλά τελικά δεν έγινε πράξη λόγω οικονομικών δυσκολιών. Τελικά τη σεζόν 1956-1957 διεξήχθη το «Uber Cup». Το Uber Cup ήταν ένα διεθνές τριετή τουρνουά γυναικών όπου το τρόπαιο δωρήθηκε από την κυρία HS Uber της Αγγλίας. Το 1992 το μπάντμιντον αγωνίστηκε για πρώτη φορά ως επίσημο ολυμπιακό άθλημα στη Βαρκελώνη της Ισπανίας. Υπάρχουν πλέον πολλές παγκόσμιες διοργανώσεις μπάντμιντον, όπως το Uber Cup, το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, το Παγκόσμιο Κύπελλο Νεανίδων, το Κύπελλο Sudirman, το Παγκόσμιο Κύπελλο και οι Τελικοί του Παγκόσμιου Γκραν Πρι.

Το παιχνίδι του Μπάντμιντον σήμερα μοιάζει με τένις και βόλεϊ και περιλαμβάνει τη χρήση ενός διχτυού, μιας στρόφιγγας και ελαφριών ρακέτες. Η στρόφιγγα είναι συνήθως μια μπάλα φελλού εφοδιασμένη με φτερά για σταθεροποίηση. Παίζεται με δύο ή τέσσερις παίκτες και παίζεται σε εσωτερικούς ή εξωτερικούς χώρους σε ένα σημειωμένο γήπεδο περίπου 44 πόδια επί 17 πόδια πλάτος για δύο παίκτες και 20 πόδια πλάτος για 2 παίκτες. Οι επίσημες μετρήσεις για το δίχτυ είναι ότι η επάνω άκρη του διχτυού πρέπει να απέχει 5 πόδια 1 ίντσα από το έδαφος στους στύλους και 5 πόδια από το έδαφος στο κέντρο. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού Μπάντμιντον, μόνο η πλευρά που σερβίρει μπορεί να κερδίσει έναν πόντο. Εάν η πλευρά που εξυπηρετεί το shuttlecock δεν επιστρέψει, χάνει το σερβίς και εάν η πλευρά που δέχεται το shuttlecock δεν επιστρέψει, χάνουν τον πόντο και θα λάβουν ξανά. Ένας αγώνας μπάντμιντον παίζεται στους 15 πόντους, εκτός από το απλό γυναικών που παίζεται στους 11 πόντους. Εάν το σκορ είναι ισόπαλο προς το τέλος ενός παιχνιδιού, μπορεί να αποφασιστεί μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται ρύθμιση. Το Setting είναι μια διαδικασία ισοπαλίας που περιλαμβάνει διαφορετικές διαδικασίες ανάλογα με το σημείο στο οποίο ισοφαρίζεται η βαθμολογία και οι κανόνες μπορεί να είναι διαφορετικοί για τον αγώνα ανδρών και γυναικών.

Το μπάντμιντον έχει μια πλούσια και ενδιαφέρουσα ιστορία και η δημοτικότητά του αυξάνεται συνεχώς με τη διαθεσιμότητα φθηνού εξοπλισμού και χώρων για παιχνίδι, σχεδόν όλοι μπορούν να απολαύσουν το άθλημα του Μπάντμιντον. Νέοι διαγωνισμοί σχεδιάζονται, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης μιας SuperSeries και ορισμένων μεμονωμένων “Spectaculars”. Η αναζήτηση στο YouTube για μπάντμιντον αποφέρει κάθε είδους ενδιαφέροντα βίντεο και παιχνίδια αγώνων και εκθέσεων.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *