Τα Shuttlecocks κάνουν το μπάντμιντον μοναδικό, αλλά παραδόξως συμβάλλουν επίσης στη δημοφιλή εικόνα του ως αναψυχής στην πίσω αυλή και όχι ως ενεργητικό άθλημα – τελικά, τα πραγματικά αθλήματα δεν χρησιμοποιούν μπάλες;
Στην πραγματικότητα, το μπάντμιντον είναι απίστευτα σωματικό – σε διεθνές επίπεδο είναι σημαντικά πιο απαιτητικό από το τένις, απαιτώντας υψηλότερο επίπεδο φυσικής κατάστασης και γρήγορη, εκρηκτική κίνηση. Τα ράλι τείνουν να είναι μακρά (ένας διεθνής αγώνας μπορεί να είναι κατά μέσο όρο 13-14 βολές ανά ράλι), επειδή είναι δύσκολο να σημειωθεί ένας απόλυτος νικητής ενάντια σε έναν ικανό αντίπαλο, επομένως οι παίκτες κερδίζουν κάνοντας ελιγμούς ο ένας τον άλλον γύρω από το γήπεδο σε μια προσπάθεια να αναγκάσουν ένα αδύναμη επιστροφή και έτσι κερδίστε μια ευκαιρία να παίξετε ένα τελικό σουτ. Χρειάζεται μεγάλη αντοχή για να αντέξεις τόσο σκληρούς αγώνες.
Η τεράστια ποικιλία των βολών και των τακτικών στο μπάντμιντον καθίσταται δυνατή χάρη στις μοναδικές αεροδυναμικές ιδιότητες του shuttlecock. Ειδικά οι στρόφιγγες με πούπουλα θα πετάξουν ευθεία για κάποια απόσταση χωρίς να χάσουν πολύ ύψος και στη συνέχεια ξαφνικά αρχίζουν να κατεβαίνουν σχεδόν κάθετα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι σοβαροί παίκτες μπάντμιντον χρησιμοποιούν πτερύγια στρόφιγγες – αν και είναι εύθραυστοι και ακριβοί, προσθέτουν σημαντικό βαθμό τακτικής ευελιξίας στο παιχνίδι.
Παραδείγματα βολών μπάντμιντον που έγιναν δυνατά από τη στρόφιγγα
Με τις στρόφιγγες με πούπουλα είναι δυνατό, αν κρίνετε σωστά τη βολή σας, να χτυπήσετε δυνατά και γρήγορα πάνω από το κεφάλι του αντιπάλου σας, αλλά και πάλι να πέσει με ασφάλεια μέσα στο γήπεδο. Αυτός ο βαθμός ελέγχου οδηγεί σε μανιώδεις συγκεντρώσεις που χρησιμοποιούν κάθε εκατοστό του γηπέδου.
Οι πολύ επιδέξιοι παίκτες μπορούν να χρησιμοποιήσουν μια ειδική βολή που μπορεί να εκτελεστεί σωστά μόνο με πτερύγια στρόφιγγες – τη βολή με δίχτυ. Παράγεται με το κόψιμο της σαΐτας (με παρόμοιο τρόπο με την τοποθέτηση πλευρικής περιστροφής σε ένα μπαλάκι του τένις), μια τέτοια βολή κάνει τη στρόφιγγα να περιστρέφεται κυριολεκτικά και να πέφτει πάνω από το δίχτυ. Είναι πολύ δύσκολο να χτυπήσει κανείς καθαρά ενώ πέφτει, έτσι οι αντίπαλοι συνήθως περιμένουν να ισιώσει το λεωφορείο, αναγκάζοντάς τους να σηκώσουν και έτσι δίνοντας την ευκαιρία να συντρίψουν.
Το Badminton Smash
Όταν η στρόφιγγα σπάει δυνατά, μετά βίας επιβραδύνει πριν χτυπήσει στο έδαφος, οπότε ο αντίπαλος έχει μόνο ένα κλάσμα του δευτερολέπτου για να απαντήσει. Αυτό κάνει το μπάντμιντον ένα απίστευτα γρήγορο άθλημα, που απαιτεί εξαιρετικά αντανακλαστικά – το πιο γρήγορο χτύπημα που καταγράφηκε, χτυπημένο από τον Φου Χάιφενγκ της Κίνας, ήταν ένα βροντερό 332 χλμ/ώρα (206 μίλια/ώρα).
Το γεγονός ότι οι στρόφιγγες επιπλέουν απαλά πριν πέσουν, παρέχει επίσης την ευκαιρία για την πιο εντυπωσιακή βολή μπάντμιντον από όλες: το jump smash! Το δράμα των ικανών παικτών που συντηρούν μια σειρά από άλματα υψηλής ταχύτητας ενάντια σε σκληρές άμυνες είναι μοναδικό για τα διπλά μπάντμιντον και είναι ένα θέαμα που προκαλεί δέος. Και φυσικά αυτό δεν θα γινόταν χωρίς σαΐτες!
